Karanlığın mor gözlerinin aralığından bakıp sinsice gülümseyen biri...
ve o düşlerde kalan yıldızların hepsinin aynı anda kaymasını izlemek...,,
parçalanmamış ama ayrı düşmüş bir ruhun can çekişmesini gözlerken acı duymak
ve bir kadar bütünü özlemek ....
sadece anda yaşayan bir ruhun ben demesinde
bir suyun akışındaki coşkusunda kendini bulması
bir toz gibi savrulmak ,dünyaya karışmak yeniden
ve gitmek gitmek gitmektedir seçim
oysa bir korkuyu ikiye bölebilmektedir an
an be an irkilirken
labirentin tek duvarını takip eden bir bulucudur
bir iz arayışıdır aşk...bir avcıdır aynı avda vurulan
ve tek olmaktır parçalanmış dünyaya karşı
bir korkunç kuş çığlığıdır
bir o kadar dirençli bir o kadar kırılgandır
belki gömülü bir kitaptadır henüz gün yüzüne çıkmamış
ve hayatı anlatmaktadır yeniden yeni bir dilden
konuşan insan değil aşkın kendisi
çünkü varoluşun şiiridir aşk...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder