Hep aynı fotoğrafta hatırlanacaksınız
Hikayenizde aynı kelimeler
Yüzünüzde hep aynı kırılgan çocuk
Bildiğiniz pişirdiğinize yetmeyecek
Hayatın dudakları konuşmayacak sizinle
İçinizdeki çığlığı duyan o çocuğu
tanımayacaksınız
Kendinizi ilan ederken bir kaçak çoşkusuyla
Ardından bakacaksınız ......
Ve bir ormanı içinize çekeceksiniz
Ah o orman bir yangın olmasaydı
Ama görmeyeceksiniz ardından
Çünkü yanarken şenlik burada
Yangın var diyen çocuk olmayacak orada
Derin yaranızda kanayacaksınız....
Hızlı ve sert bir kan.....
Ve her kabuk tutuşunuzda
İçinizden fışkıracak o çocuk
sizi okşamaya geldiğinde onu inkar ettiğinizi
anlayacak ağlayacaksınız....
Ve sırları size söylemeyecek olan o çocuk
Anlayacaksınız........
Siz sadece rüyalarınızı bildiniz
Bildikleriniz pişirdiklerinize yetmeyecek
Ve ağaçtan elleri olmayacak bir çocuğun
Keşke bilseydiniz gökyüzü kendiniz olabilseydiniz....
Anlayacaksınız......
Ve bir yara asla kapanmayacak
O çocuk deşecek içinizi...
Tüm yaşlı kelimeler toplanıp bir araya
Duaya duracaklar Tanrıya
Bilmeyeceksiniz
O ve Tanrı beraber ağlayacak
Görmeyeceksiniz......
Suspus olmuş kader çarkı
arkanızdan bakacak
Ve bir hayat daha isteyeceksiniz ......
Bilmeyeceksiniz........
Anadan doğma bir çıplağı bir daha görmeyeceksiniz....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder