Dünyanın dışına (içine)adım attım kendiliğinden günün birinde .Bir daha geri dönemedim.İlk ben okudum söylemekte gecikmedim.Yıllarım karşılıksız sorularda yitti.Sineye çektim.Küçüktüm evet .Saçlarım benden ayrı büyüyorlardı ellerim hiçbir oyuna dahil olmuyorlardı.Ayna da içimi kaybettim o günden beri içsizim.Görmediğim ,gitmediğim ,tutmadığım yerlere varmadan kokluyordum.Gölgelerden sınıfta kalan çocuklar tanıyordum bahçede oturan.Yüzlerinde koyu karanlıklar taşıyan.Neşeyi minik çicekli bir ceket sanan bir çocuğu görüyordum eskiden kalan..Gölgemi çicekli bir bulut sanıp salıverdiğimi anlayacak olan ...
Yazdım evet , ne yazdımsa başıma geldi .Küçük parmaklarımla kaderi yazdım bugünlere dek. Artık ellerim hiçbir oyuna dahil olmuyorlardı.Öylece bir şiire takılıyorlardı.Ütopyamı Şirin Baba'dan öğrendim.Ütopyamdan çöl sıcağı boranım çıktı kendi kaderime .Hep bir bahar gelsin istedim ağaçlarıyla yemyeşil Oysa ben hep bir kışta asılı kaldım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder