5 Haziran 2009 Cuma

ADIM GECE

kuzguni siyah yaban gülünden
gülünden
hiç sözü edilmemişten öte
adım gece
masalım bir kış uykusunda
rüya dediğin bir tutam demet siyahi
siyahi...
en korkusuzca okunan bir kitabın
bilinmezliğinde.....

adım gece
gece
bir tavşanın mor gibi davranması
kırmızı hayallerde....
sultanıyım siyahın
gözüne mil çekilmiş
beyazın sevdasında
sevdasında.....

yollarında üç küre
toplanmış üç ölüm
sonrası üç rüyadan ibaret...
saklıyorum aslımı
uzağımdan ...
beyazı ölüm gören ellerinden

devrilir ,çevrilir
döner boşlukta ateşten
gül topları....
düşenin elsizliğine iner adım....

duasıyım yağmurun
ıslanınca sicimlenen
sayıklama uykusunda
sırrı tutmakta değil
yaşamakta adım
kiminin beyazı bende gece
gece....
eğer bir yerde uzak ,
terk bir yerde
seslerden azat..
uykusuzluğa dalarsa başım
gölgemi tutup elinden taşır o zaman
bana nefes gibi gelen o bildik yalnızlığım....

içinden ötesinden geçtim
adım yoktu seslerinde
siyah bir güle gömmüştüm sesimi
hecelerim bölündü karanlıkta...
adım gece
içim ölümlere gebe ......

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder







Kendi masalını kendine anlatmayan hayatı anlatmasa da olur ...Tek kitabımız odur ....