21 Mart 2009 Cumartesi

İNİŞ

İnmek !!! Şehrin merdivenlerinden en alt kata...Helozonik birkaç kelimenin içinde kendine yer açmak oturmak ;nefessiz ,sessiz...Tüm sistem dişlileriyle işler durumda kolonlar ve kirişleriyle askıda hepsi.Bastığında açılan perdeler ,bastığında kapanan ışıklar .Bembeyaz bir ışık süzer buralara odanın orasından burasından dökülen, yenmiş şeker kağıtlarıdır bir zamanlar ki yaşam ve kaybolmuş koldüğmeleri ,ipten bebekler,cam kırıkları,kırmızı papuçlar ve boş ayakkabı kutuları içinde ışıldayan bir odadadır özeti.Hergün yeniden serilen çimen rengi tertemiz çarşaflarda dalınan uykular ,radyoda çalınan en son model şarkılar -mış ...
Ansiklopedi ciltleri gibi özenle yerleştirilen kalıntıları çizimlerin ,resimlerin ,şiirlerin .... Bir eski biblodur resmin içindeki .O gün çekilmiş ilk ve son fotoğrafıyla ....
Veeee hayattt .....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder







Kendi masalını kendine anlatmayan hayatı anlatmasa da olur ...Tek kitabımız odur ....