Ancak bir sayfadan koparılmış bir hüzün sesi
Bir kadının yazgısıyla düğümlenmiş nedense....
Uyanmanın kentinde zaman durmuş ...
Düşler gri mavi bir sır için yeniden açılmakta......
Ve o kapılardan sadece kıvılcım rengi düşler görenler geçti....
.
Yerde toprak kandan çiçekler açarkan ....
Hiçbir şey yokken önce düşler vardı....
Safir renginde sedef yüzünde hep aynı şarkıyı söyleyen bir kadın....
Kayıp kentin kadını ;rüzgarı içip göğü dinler, içinde o kentin anıları ....
Yedi kuşak ötede hala bir yerlerde yeni düşler doğarken .....
Mektuplar yarım ,taşta yazılar yarım ....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder