5 Nisan 2009 Pazar

HATIRAT



Ancak bir sayfadan koparılmış bir hüzün sesi
Bir kadının yazgısıyla düğümlenmiş nedense....

Uyanmanın kentinde zaman durmuş ...
Düşler gri mavi bir sır için yeniden açılmakta......

Ve o kapılardan sadece kıvılcım rengi düşler görenler geçti....
.
Yerde toprak kandan çiçekler açarkan ....
Hiçbir şey yokken önce düşler vardı....
Safir renginde sedef yüzünde hep aynı şarkıyı söyleyen bir kadın....

Kayıp kentin kadını ;rüzgarı içip göğü dinler, içinde o kentin anıları ....
Yedi kuşak ötede hala bir yerlerde yeni düşler doğarken .....
Mektuplar yarım ,taşta yazılar yarım ....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder







Kendi masalını kendine anlatmayan hayatı anlatmasa da olur ...Tek kitabımız odur ....