Uyku tutmayınca sanki, bir duvar ustasının sabır dolu yaşamından ,bir koridorun taşlarını örmeye bakıyormuşum gibi geliyor.O koridorun duvarları ;minik ,dalgın, küçük hayallerini sanki maket kutularına özene bözene yerleştirircesine taşıyormuş gibi sakindir .En itinalı mutlu fırsatları düşünmeye çalışıyordum .Aklımda av köpekleriyle koşulan kralların avı ya da narin cam fanuslarla yakalanıp kanatlarında zaman taşıdığını düşündüğüm ipek kanatlı kelebeklerin nü tabloları gibi onların soyağacından bir dizi tablo.Belki suç bendeydi bir başkasına göre mutlu fırsatlar pek geçmiyordu elime.İçimi iyiden iyiye yaşlı hissetmeye başlamıştım ki ,bu koridordaki duvar resimleri ,kelebeklerin soyağacı ,dev posterler ve allı pullu kanaviçe örtüme bir yer bulma fikri içimde kıpırdıyordu. Bahçeye varana dek örülecek koridor duvarımda , hatıraların tanıkları rengarenk kanatlarıyla çevçeveden bir başka zamanda kanat çırpan anın bekçileri onlar . Dilllerini okumak ya da aynı dili konuşmak .. Geriye bıraktıkları hatıraları özenle ,sabırla dizmek şimdi koridorun duvarına ...Bir satır ,dargınlık, gülüş , küsüş , yağmur tanesi ve fırtına parçası onlar ... En gizli sırların sahibi ; o yüzden saklamaya gerek yok bişey fısıldamazlar ...Kendileri sessizlik oldular....
Kelebek koleksiyonu yapmak ilginç bir fikir. Gerçekten güzel olur kelebek koleksiyonu yapmak. Çocuklara bırakılabilecek güzel bir miras olur.
YanıtlaSilKelebek koleksiyonu için mirasçılar gene miras kavgası çıkarıp miras avukatı tutarlar ve birbirleriyle didişirler mi bilemiyorum ama sanmam. Bu tip miras davaları para eden miraslar için oluyor. Kelebek koleksiyonu ise maddi değerden çok manevi değere sahip bir miras...