GÖNÜL UÇURUP ÖNÜNDEKİ UFKA

Hüzünle umut arası,
yaşamla ölüm,
okuyordum kalbini perdesiz,sessiz....
dinliyordum kimsesiz....
yok olsan,kaybolsan,inkarcı olsan bile,
kaçamadın içimdeki çocuk gözlerimden...

çocuk yalansızdır ,gerçektir ve basit
ulaşamayacağın yerlere ulaşmıştır
ve bir tren kaçmıştır maziden
son bir çağrıydı ....
boşlukta bir çocuktu oturan bekleyecekti
gelmeyecek bir treni...


bürünüp bürünüp gelsen de bilirim ,gelmesen de,
kara kalpli çocuk,
şimdi git vakit varken
kaçamayacağın yerlerde ara
çocuk düşlerimizi ....

senle ben devrile devrile....
yumak gibi bir sevdaya sarılırdık...
sen beni ahlakdışı severdin ben seni kutsal...

yarım kalsa da ömrümüz bir haritanın yolcuyuz
şimdi git vakit varken
kaçamayacağın yerlerde ara
çocuk düşlerimizi......